Iemand die nog nooit moeilijke momenten heeft gekend, ze lijken niet te bestaan. Toch ervaart Xavier Taveirne weinig dingen als moeilijk.

“Ik denk dat dat komt door de manier waarop ik ben opgevoed: de horecazaak van mijn ouders was een micromaatschappij, ik heb daar veel zien gebeuren, en sindsdien is er weinig waar ik nog van schrik, zowel in de gruwelijkheid als in de schoonheid. Ik ben hyperrealistisch op dat vlak”, zegt hij in Het Laatste Nieuws.

Grote geluksmomenten of intens verdriet, dat lijkt Xavier ook niet echt te kennen. Het maakt hem zelfs een beetje ongemakkelijk.

“Toen ik bijvoorbeeld ‘De slimste mens’ won, werd ik daar heel ongemakkelijk van, het ging te veel over mezelf. Op het feestje, achteraf, ben ik een half uur gewoon buiten gaan staan. Ik was natuurlijk wel blij, maar dat was vooral voor mijn ouders. Ik had eindelijk iets kunnen terugdoen voor hen. Het was de tweede keer dat ik mijn pa in zijn leven een traantje zag wegpinken. De eerste keer was toen ik m’n diploma haalde.”