Tom en zijn zus hebben een intense band die niet stuk te krijgen is. “Zij is zo goed als blind. Omdat mijn ouders er niet vaak waren, zorgden we voor elkaar. Mijn zus heeft me geleerd dat het leven mooi en waardevol kan zijn, zelfs met een handicap”, vertelt Tom aan Dag Allemaal.

“Ik ben daarom zeer dankbaar. Ik zal nooit klagen dat ik vaak in de auto zit. Het is een voorrecht dat ik met de auto kan rijden, want mijn zus kan het niet”, aldus Tom.

Inmiddels heeft hij ook een adoptiedochter, waar hij super trots op is.  “We hebben zeven jaar over die adoptie gedaan, wat een normale tijdsduur is. Maar we hadden een houding van: ‘Dit gaat moeilijk worden.’ Dat heeft die procedure zoveel draaglijker gemaakt en ervoor gezorgd dat we er niet aan onderdoor zijn gegaan”, geeft hij openhartig toe aan Dag Allemaal.

Heel wat mensen hebben enorme kritiek op het feit dat een homokoppel een kind adopteert. “Vroeger reed ik weleens huilend naar huis. Als mensen mijn rechten proberen te schenden, sta ik op mijn achterste poten. Al heb ik geleerd een scheiding te maken tussen kritiek van anonieme haters en opmerkingen van mijn gezin of collega’s”, deelt Tom De Cock mee.