In zijn boek “Ik mag er niet aan denken” heeft Jens Dendoncker het onder meer over hoe hij nooit tevreden kon zijn en altijd maar meer wou. Hoewel hij ondertussen op dit vlak al een hele evolutie heeft doorgemaakt, is de komiek toch vastbesloten om over zijn donkere kant te vertellen, zo staat te lezen in Het Laatste Nieuws.

“Die keuze had ik eigenlijk al eerder gemaakt”, gaat hij van start. “Toen ik in de pers had gecommuniceerd over mijn opname in de psychiatrie, en vroeger al over mijn epilepsie. Dat was minder gedetailleerd, maar de essentie was dezelfde. Veel mensen vonden die getuigenis toen belangrijk, het betekende blijkbaar iets dat een bekend persoon daarover sprak. Op een of andere manier luchtte dat mensen die hetzelfde meemaakten op.”

Jens is zich ervan bewust dat hij in een luxepositie zit dat hij ervoor kan uitkomen zonder te hoeven te vrezen voor zijn job.

“Als je dan toch geprivilegieerd bent, kan je dat maar beter gebruiken om mensen te helpen die het niet zijn”, besluit hij.