James Cooke is niet meer van het scherm weg te denken en is op enkele jaren tijd uitgegroeid tot een van de grootste en bekendste mediafiguren. Al hangt daar wel een prijskaartje aan en heeft hij moeten leren omgaan met die bekendheid. 

“In het begin vond ik bekend zijn de max. Ik was al naar mensen aan het zwaaien voor ze daar zelf de kans toe kregen. Die bekendheid voelde als een bevestiging, het gaf mij zelfvertrouwen.” Zeker als je dan nog eens in een grote stad als Antwerpen woont wordt je ook dagelijks aangeklampt. En het werd snel teveel voor James. “Dat duurde een jaartje en toen kreeg ik meer de neiging om me hier in huis op te sluiten. Maar Dorian en ik vonden intussen een goede balans.” Hij geeft ook zelf toe dat we niet in Hollywood wonen en het uiteindelijk best wel meevalt. En hij begrijpt de mensen hun nieuwsgierigheid ook.

“Zoals je kan zien in mijn programma’s, ben ik zelf een curieuzeneuzemosterdpot. Dus ik vind het logisch dat mensen ook nieuwsgierig zijn.”, vertelt hij aan ‘Citta’. Hij moet dan ook geregeld selfies geven maar die neemt hij graag zelf. Misschien wel een beetje uit ijdelheid. ‘Dat gaat sneller en zo zie ik of ik er wat deftig op sta.” Er zijn collega’s die selfies weigeren en dat snapt hij niet. “Het hoort bij de job waarvoor je gekozen hebt. Dan hadden ze maar slager moeten worden. Hoewel, een slager moet ook vriendelijk met iedereen omgaan, of hij verkoopt geen worst.”, zegt hij nog al lachend.