Terwijl Herman zich als herboren voelt met zijn kleine spruit, bedenkt Lena zich over het moederschap.
“Herman stond te dansen op straat maar ik moest huilen”, vertelt Lena openhartig aan Story toen ze wisten dat ze zwanger was.
Hun kinderwens sluimerde al langer maar uiteindelijk raakte die dan toch vervuld. “Lena was op een leeftijd dat het kon. We hebben de natuur ook altijd zijn gang laten gaan, maar onze kansen op een zwangerschap waren beperkt. Mijn lief heeft een schildklieraandoening, en als man op leeftijd ben ik iets minder vruchtbaar. En toen plots, tijdens een weekendje Parijs, ontdekten we dat het prijs was”, vertelt Herman Brusselmans aan Story.
Herman was blijer dan Lena, zo blijkt. “Daar gíng mijn jeugd. En mijn vrijheid. Voor mij had het moederschap later mogen komen”, aldus Lena.
“Eén maand voor de uitgerekende datum kreeg ik trouwens zo’n enge zwangerschapsvergiftiging. Het was de nachtmerrie van mijn leven. Ik voelde me misselijk, gestrest en zat aan de bloeddrukverlagers om de zwangerschap nog enkele weken te rekken”, deelt ze openhartig mee.
